ویرایش ششم PMBOK با طعم اجایل – قسمت دوم

ما در این پست قصد داریم به بخش های مدیریت یکپارچگی پروژه، مدیریت محدوده ی پروژه و مدیریت زمان پروژه از حوزه ی دانش در ویرایش ششم PMBOK بپردازیم و هر یک از آن ها را بررسی کنیم پس با ما در ادامه همراه باشید…

۱-۲ مدیریت یکپارچگی پروژه

در رویکردهای اجایل و تکرار شونده (Iterative)به مشارکت اعضاء که متخصصین حوزه ی مریوطه می باشد توجه خاصی خواهد شد.

اعضای تیم مشخص می کنند برنامه و اجزای آن چگونه یکپارچه شوند. انتظاراتی که از مدیر پروژه در حوزه ی مدیریت یکپارچگی در محیط های اجایل وجود دارد تغییری نمی کند اما تهیه ی برنامه های سطوح پایین تر محصول و تحویل و اجرای آن به اعضای تیم تفویض می شود. در محیط های اجایل، مدیر پروژه سعی می کند تا یک محیط  مناسبی را فراهم کند تا اعضا بتوانند با یکدیگر مشارکت کنند؛ به عبارت دیگر نقش مدیر پروزه در محیط های اجایل، بیشتر در فراهم کردن فضای کاری مناسب می باشد.

۲-۲ مدیریت محدوده ی پروژه

در پروژه هایی که دایم در حال تغییر می باشد و از ریسک بالایی نیز برخوردار است، بیشتر اوقات محدوده ی پروژه در ابتدای پروژه قابل درک نمی باشد.

در روش های اجایل، ابتدای پروژه زمان کمتری روی محدوده ی پروژه صرف می شود ولی شناسایی مداوم، تکمیل محدوده و اعمال اصلاحات عمدتاً در طول پروژه انجام می شود؛ به عبارت دیگر در محیط های اجایل، محدوده در طول پروژه تعریف و اصلاح می شود.

در پست های آینده به ادامه ی قسمت های دیگر این بخش خواهیم پرداخت.

۲-۳ مدیریت زمان پروژه
در محیط های چابک، بازه های زمانی کوتاه برای انجام کار تعریف می شود و بر اساس نتایج حاصله، زمان کارهای بعدی تعیین می شود. این بازه های کوتاه امکان اخذ بازخوردهای سریع و همچنین سنجش میزان مطلوبیت اقلام تحویل شده را فراهم می کند. در تعریف این بازه های کوتاه دو الگوی متمایز وجود دارد.

•  زمانبندی تکرار شونده(Iterative scheduling): شکلی از برنامه ریزی غلطان است که در آن ساختار پروژه از فازهای متوالی با بسته های زمانی یکسان تشکیل می شود و در ادامه، کارهای پروژه به تدریج و بر اساس آخرین اولویت های استخراج شده به این فازها تخصیص می یابد. این رویکرد به دنبال ایجاد یک روند ثابت قابل پیش بینی در پروژه است تا بتوان از طریق آن تغییرات پروژه را که در طول پروژه پدیدار می شوند هدایت نمود.

•  زمانبندی مبتنی بر تقاضا (on-­demand, pull­-based scheduling): از مفاهیم تولید ناب گرفته شده است و هدف آن محدود کردن کارهای در حال انجام(Work in progress) تیم است تا از طریق آن تعادلی بین ورودی و خروجی های تیم ایجاد شود(توجه ویژه به ظرفیت های تیم که از اولویتهای اجایل می باشد)

به جای پیش بینی یک تاریخ مشخص، زمانبندی مبتنی بر تقاضا به محض آزاد شدن منبع از صف کارهای قابل اجرا، اولین کار را به بخش کارهای در حال اجرا منتقل می نماید.

در پست های آینده به ادامه ی قسمت های دیگر این بخش خواهیم پرداخت.